Húsmóðirin á leið á snjóbretti

Þrátt fyrir að prinsinn okkar væri veikur mest allan tímann meðan að við vorum í Sälen létum við hin okkur ekki leiðast. Mamman var á snjóbrettanámskeiði milli 11 og 12:30 hjá hinum myndarlega Andreas. Ég hafði skráð mig á hópnámskeið fyrir byrjendur en þegar ég mætti á svæðið var ég ein skráð þa. ég var í einkatímum. Ekki slæmt það.

Ég fór í fyrsta skipti á ævinni í diskalyftu. Hef aldrei verið nein skíðamanneskja og var almennt hrædd við skíðalyftur í þessi fáu skipti sem ég hef notað flotta drekabrettið mitt. Fannst best að fara í stólinn eða að labba. Ég byrjaði í litlu brekkunni með litla disknum, Kaninen, sem var voða þægilegur. Mestum tíma varði ég þó í stóra disknum, Haren. Og einnig fór ég upp með T lyftunni Fasanen. Nú kann ég að beygja á alla vegu og finnst ekki lengur neitt mál að horfa upp í brekkuna þeger ég er að "ræda". Hugsið ykkur að ég sé að teikna S með brettinu. Byrja efst í S-inu og renni mér til hægri, horfi niður brekkuna, beygi og fer beint niður brekkuna og síðan til vinstri, horfi þá upp brekkuna, aftur hratt niður og til hægri. Ekkert stress, mega hress...